این جنگل در ۱۹ مرداد ۱۳۳۶ به نام «منطقه حفاظت شده آلمه وایشکی» تحت حفاظت کانون شکار قرار گرفت، در شهریور ۱۳۴۲ به «پارک محمدرضا شاه» تغییر نام داد، در ۲۲ فروردین ۱۳۴۳ «پارک وحش» نامیده شد. در شهریور ۱۳۵۰ محدوده‌ای در شرق پارک به نام «قرخود» با وسعت ۳۴ هزار هکتار به آن الحاق شد و در ۱۳۵۳ عنوان پارک وحش به «پارک ملی» تغییر داده شد. در سال ۱۳۵۴ اولین پارک ملی ایران شد که در فهرست میراث جهانی یونسکو به عنوان یکی از ۵۰ ذخیره‌گاه زیست‌محیطی کره زمین به ثبت رسیده‌است. بعد از پیروزی انقلاب در بهمن ۱۳۵۷ دو منطقه قرخود و آلمه مجدداً از یکدیگر جدا شدند و پارک فعلی به «پارک ملی گلستان» تغییر نام داد.

پارک ملی گلستان نخستین پارکی است که در ایران عنوان پارک ملی را به خود اختصاص داده است و در 55 کیلومتری شرق گنبد و 115 کیلومتری غرب بجنورد در مسیر مشهد واقع شده است. مساحت این پارک حدود 92 هزار هکتار است .در سال 1357 به‏نام پارک ملی گلستان تحت حفاظت قرار گرفته است. در سال 1977 به ‏عنوان ذخیرگاه زیست‏کره انتخاب و به پروژه شماره 8 برنامه انسان و کره مسکون (M&B) یونسکو اهداء گردید. دامنه تغییرات ارتفاعی در این منطقه بین 450 متر و 2411 متر از سطح دریا متغیر است. حداقل ارتفاع پارک در تنگراه و حداکثر آن در قله دیورکجی 2411 متر است. تاکنون 69 گونه پستاندار، 150 گونه پرنده، 3 گونه دوزیست و 24 گونه ازخزندگان در این پارک شناسایی شده است. تعداد گونه‏های گیاهی پارک ملی گلستان 1365 گونه است.از جذابترین جانوران بزرگ پارک پلنگ، خرس، مرال، بز وحشی، شوکا و گراز و از پرندگان زیبای آن مانند هما، دال، عقاب، کبوتر جنگلی و انواع دارکوبها می توان نام برد. از نظر اقلیمی پارک ملی گلستان در بخش غربی از آب و هوای نیمه مرطوب و معتدل، در بخش جنوبی آب و هوای سرد و خشک و در بخش شرقی نیز از آب و هوای سرد و نیمه خشک با اختلاف بارندگی سالانه بین 150 تا 1000 میلی متر برخوردار است. پارکینگ ها و کمپینگ هایی جهت استراحت و اقامت شبانه در پارک ملی گلستان ایجاد شده است که امکان دسترسی به آن ها آسان و نیز از برخی جنبه های اساسی تفرجگاهی مانند ملاحظه مناظر زیبا و بدیع، امکان مشاهده انواع پرندگان و حیوانات حایز اهمیت است. این پارکینگ ها حداقل وسایل و تجهیزات تفرجگاهی از قبیل میز و نیمکت، اجاق، زباله دانی و سرویس های بهداشتی را دارند. هم چنین ساختمانی به منظور ارایه اطلاعات، نمایش فیلم ها و اسلایدهای مربوط به منطقه و نیز بیان مسایل زیست محیطی ایجاد گردیده است. آبشار آق سو و آبشار جنگل گلستان با ارتفاع ۷۰ متر و آب‌دهی ۳۰ لیتر بر ثانیه از آبشارهای معروف این پارک‌اند.

همچنین در این پارک رودخانه‌های متعددی جریان دارد و بیش از ۲۱ دهنه چشمه در آن شناسایی شده‌است که مهمترین آنان را می‌توان رودخانه مادرسو، زاو، قرتو، چشمه‌های گلشن، گلستان، جانو، سردارخانه، دوشان، آق سو، کرکولی نام برد.

از مهمترین کوه‌ها و دره‌های این بوستان می‌توان به ارتفاعات قره قون، تنگه گل، شاخا، یکه قدم، المه، قره قاشلی، قوفی قورچی و دره‌های آلمه، آنسر، قرغون، آق سو، آلی دالی، آدنس، جمشیدآباد، قزقلعه، آلوباغ و خشک اشاره کرد.

در مسیر این پارک همواره با سرعت مناسب درج شده بر روی تابلوها رانندگی کنید زیرا عبور و مرور جانوران بومی پارک در اوایل صبح و غروب بسیار محتمل بوده و کمترین بی دقتی شما  خاطره ی نابودی یکی از کمیاب ترین حیوانات جنگل گلستان را برای شما ثبت خواهد نمود.

: این جنگل در ۱۹ مرداد ۱۳۳۶ به نام «منطقه حفاظت شده آلمه وایشکی» تحت حفاظت کانون شکار قرار گرفت، در شهریور ۱۳۴۲ به «پارک محمدرضا شاه» تغییر نام داد، در ۲۲ فروردین ۱۳۴۳ «پارک وحش» نامیده شد. در شهریور ۱۳۵۰ محدوده‌ای در شرق پارک به نام «قرخود» با وسعت ۳۴ هزار هکتار به آن الحاق شد و در ۱۳۵۳ عنوان پارک وحش به «پارک ملی» تغییر داده شد. در سال ۱۳۵۴ اولین پارک ملی ایران شد که در فهرست میراث جهانی یونسکو به عنوان یکی از ۵۰ ذخیره‌گاه زیست‌محیطی کره زمین به ثبت رسیده‌است. بعد از پیروزی انقلاب در بهمن ۱۳۵۷ دو منطقه قرخود و آلمه مجدداً از یکدیگر جدا شدند و پارک فعلی به «پارک ملی گلستان» تغییر نام داد.
پارک ملی گلستان نخستین پارکی است که در ایران عنوان پارک ملی را به خود اختصاص داده است و در 55 کیلومتری شرق گنبد و 115 کیلومتری غرب بجنورد در مسیر مشهد واقع شده است. مساحت این پارک حدود 92 هزار هکتار است .در سال 1357 به‏نام پارک ملی گلستان تحت حفاظت قرار گرفته است. در سال 1977 به‏عنوان ذخیرگاه زیست‏کره انتخاب و به پروژه شماره 8 برنامه انسان و کره مسکون (M&B) یونسکو اهداء گردید. دامنه تغییرات ارتفاعی در این منطقه بین 450 متر و 2411 متر از سطح دریا متغیر است. حداقل ارتفاع پارک در تنگراه و حداکثر آن در قله دیورکجی 2411 متر است. تاکنون 69 گونه پستاندار، 150 گونه پرنده، 3 گونه دوزیست و 24 گونه ازخزندگان در این پارک شناسایی شده است. تعداد گونه‏های گیاهی پارک ملی گلستان 1365 گونه است.از جذابترین جانوران بزرگ پارک پلنگ، خرس، مرال، بز وحشی، شوکا و گراز و از پرندگان زیبای آن مانند هما، دال، عقاب، کبوتر جنگلی و انواع دارکوبها می توان نام برد. از نظر اقلیمی پارک ملی گلستان در بخش غربی از آب و هوای نیمه مرطوب و معتدل، در بخش جنوبی آب و هوای سرد و خشک و در بخش شرقی نیز از آب و هوای سرد و نیمه خشک با اختلاف بارندگی سالانه بین 150 تا 1000 میلی متر برخوردار است. پارکینگ ها و کمپینگ هایی جهت استراحت و اقامت شبانه در پارک ملی گلستان ایجاد شده است که امکان دسترسی به آن ها آسان و نیز از برخی جنبه های اساسی تفرجگاهی مانند ملاحظه مناظر زیبا و بدیع، امکان مشاهده انواع پرندگان و حیوانات حایز اهمیت است. این پارکینگ ها حداقل وسایل و تجهیزات تفرجگاهی از قبیل میز و نیمکت، اجاق، زباله دانی و سرویس های بهداشتی را دارند. هم چنین ساختمانی به منظور ارایه اطلاعات، نمایش فیلم ها و اسلایدهای مربوط به منطقه و نیز بیان مسایل زیست محیطی ایجاد گردیده است. آبشار آق سو و آبشار جنگل گلستان با ارتفاع ۷۰ متر و آب‌دهی ۳۰ لیتر بر ثانیه از آبشارهای معروف این پارک‌اند.

همچنین در این پارک رودخانه‌های متعددی جریان دارد و بیش از ۲۱ دهنه چشمه در آن شناسایی شده‌است که مهمترین آنان را می‌توان رودخانه مادرسو، زاو، قرتو، چشمه‌های گلشن، گلستان، جانو، سردارخانه، دوشان، آق سو، کرکولی نام برد.

از مهمترین کوه‌ها و دره‌های این بوستان می‌توان به ارتفاعات قره قون، تنگه گل، شاخا، یکه قدم، المه، قره قاشلی، قوفی قورچی و دره‌های آلمه، آنسر، قرغون، آق سو، آلی دالی، آدنس، جمشیدآباد، قزقلعه، آلوباغ و خشک اشاره کرد.

در مسیر این پارک همواره با سرعت مناسب درج شده بر روی تابلوها رانندگی کنید زیرا عبور و مرور جانوران بومی پارک در اوایل صبح و غروب بسیار محتمل بوده و کمترین بی دقتی شما  خاطره ی نابودی یکی از کمیاب ترین حیوانات جنگل گلستان را برای شما ثبت خواهد نمود.

 شما  خاطره ی نابودی یکی از کمیاب ترین حیوانات جنگل گلستان را برای شما ثبت خواهد نمود.