مسجد جامع در جنب بازار اصلی شهر (نعل بندان)واقع شده است.بنای انرا صاحب گرگان نامه از قول نویسنده مرات البلدان 804 ذکر میکند و بانی انرا از قول سال خوردگان استرابادی از اهل تسنن و از ترکمن های طایفه ایمر معرفی کرده اند. از این مسجد که در عصر درخشان معماری ایران ،یعنی دوره سلجوقیان احداث شده،فقط مناره اجری ان که دارا ی کتیبه ای به خط کوفی است باقی ماند.منبر چوبی مسجد هشت پله داردکه در ان منبت کاری شده و با قاب شیشه ای پوشانده شده است.این منبر دارای دو کتیبه میباشد که تاریخ های 1157و1018 ه بر ان نوشته شده است.طبق کتیبه ای که تاریخ 15 شعبان 1018ه دارد،ساختمان مسجد در دوره سلطنت معین الدّین ابوالقاسم بابر بهادر بوسیله بابا حسین نامی شروع و در عهد شاه عباس توسط قطب الدین احمدابن ملاعلی استرابادی به تمام رسیده است. مسجد جامع گرگان با شماره 181در فهرست اثار ملی به ثبت رسید.